Ambulatoryjna opieka specjalistyczna

Wszelkie świadczenia medyczne, jakie możemy uzyskać w poradniach specjalistycznych należą do grupy zwanej ambulatoryjnymi świadczeniami specjalistycznymi. Noszą one nazwę porad specjalistycznych. Nieodpłatne usługi dostępne są tylko w tych poradniach, na które Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł z placówką medyczną umowę. Pacjent ma prawo wyboru lekarza specjalisty spośród tylko tych poradni, które taką umowę posiadają. Należy pamiętać, że lekarz kierujący zobowiązany jest określić rodzaj poradni, do której nas kieruje np. reumatologicznej, onkologicznej, kardiologicznej. Sami zaś decydujemy, którą placówkę medyczną wybieramy. Nie istnieje pojęcie rejonizacji. Nie trzeba również być pacjentem POZ w placówce medycznej, którą wybraliśmy do leczenia specjalistycznego.

Wykaz poradni dostępny jest na stronie internetowej, jak również w punktach informacyjnych NFZ. Informacje te można uzyskać zarówno osobiście jak i telefonicznie. O wskazanie specjalisty ubezpieczony może zwrócić się również do lekarza kierującego, który często dysponuje wiedzą o zakontraktowanych przez Fundusz poradniach. Przychodnie, które mają zawarte umowy z NFZ można rozpoznać samemu - po tablicy ze znakiem graficznym NFZ.

Skierowanie nie jest wymagane do świadczeń:

1) ginekologa i położnika;

2) dentysty;

3) wenerologa;

4) onkologa;

5) psychiatry;

6) dla osób chorych na gruźlicę;

7) dla osób zakażonych wirusem HIV;

8) dla inwalidów wojennych i wojskowych, osób represjonowanych oraz kombatantów;

9) dla cywilnych niewidomych ofiar działań wojennych;

10) dla osób uzależnionych od alkoholu, środków odurzających i substancji psychotropowych –
w zakresie lecznictwa odwykowego;

11) dla uprawnionego żołnierza lub pracownika, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa;

12) dla weterana poszkodowanego, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa.

Skierowanie do poradni specjalistycznej wystawia lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, czyli lekarz POZ/lekarz rodzinny lub lekarz specjalista z poradni specjalistycznej albo szpitala, który ma kontrakt z NFZ. Może ono mieć dwojaki charakter: konsultacyjny, bądź z prośba o objęcie leczeniem stałym. Porada o charakterze konsultacyjnym ma miejsce wówczas, gdy specjalista wyda opinię o stanie zdrowia pacjenta oraz wskaże dalszy tok leczenia na podstawie wykonanych badań diagnostycznych. W tym wypadku skierowanie jest wystawiane jednorazowo, a pacjent wraca na leczenie do lekarza kierującego. Natomiast jeśli lekarz specjalista w czasie wizyty uzna, że pacjent wymaga opieki specjalistycznej - pisemnie informuje lekarza kierującego o objęciu stałym leczeniem pacjenta bez określenia liczby porad. Oznacza to, że podczas pierwszej wizyty specjalista decyduje o tym, czy wystarczy jednorazowa konsultacja, czy też konieczne jest przejęcie leczenia. Od momentu, gdy lekarz specjalista przejmuje leczenie, to on kieruje i finansuje potrzebne badania diagnostyczne, które są niezbędne w przebiegu dalszego leczenia. Lekarz specjalista nie odsyła pacjenta w celu wykonania badań do lekarza POZ/rodzinnego.

Skierowanie na bezpłatne badania diagnostyczne ujęte w katalogu świadczeń diagnostycznych i terapeutycznych (za wyjątkiem wspófinansowanych) lekarz specjalista wystawia ze wskazaniem miejsca wykonania. Jest to konieczne ponieważ placówki te mogą nie mieć bezpośrednio zawartej umowy z NFZ, a lekarz kierujący na postawie umowy pomiędzy nim, a zakładem diagnostycznym finansuje badanie w ramach udzielanej pacjentowi porady. Ten zakład diagnostyczny wystawia fakturę lekarzowi kierującemu. W przypadku skierowania na badanie określone w katalogu zakresów ambulatoryjnych świadczeń diagnostycznych kosztochłonnych (ASDK) możemy wybrać sobie placówkę medyczną - spośród tych, które zawarły umowę z POW NFZ.

Skierowanie na leczenie specjalistyczne obejmuje całość świadczeń zdrowotnych związanych z leczeniem schorzenia, które było podstawą jego wystawienia. W przypadku, gdy na skierowaniu lekarz wskazał konkretną placówkę medyczną, pacjent nadal ma prawo wyboru i skierowanie to zachowuje swoją ważność także w innej. Nowe skierowanie do poradni specjalistycznej, w której pacjent był wcześniej leczony wymagane jest tylko w przypadku, gdy lekarz zasygnalizował, że dotychczas prowadzone leczenie zostało zakończenie oraz dokonał odpowiedniego wpisu w karcie - historii choroby.

Lekarz kierując, pacjenta do lekarza specjalisty dołącza do skierowania wyniki niezbędnych badań diagnostycznych, zgodnie z rozpoznanym schorzeniem, aktualną wiedzą i praktyką medyczną, umożliwiające potwierdzenie wstępnego rozpoznania. Ta sama zasada dotyczy sytuacji, w której pacjent kierowany jest z jednej poradni specjalistycznej do innej lub z poradni do szpitala. Wówczas jako badania wstępne przekazywane są wyniki badań wykonanych w poradni kierującej oraz inne wyniki badań diagnostycznych, (np. uzyskane od lekarza podstawowej opieki zdrowotnej). Nie ma obowiązku ich aktualizowania bezpośrednio przed wizytą u specjalisty. Jeżeli specjalista zdecyduje, że są nieaktualne, wówczas sam wyda na nie skierowanie. W przypadku gdy pacjent objęty leczeniem specjalistycznym wymaga wykonywania badań kontrolnych, pozostających w związku z prowadzonym leczeniem, skierowanie na te badania wydaje oraz pokrywa koszty ich wykonania specjalista udzielający świadczeń ambulatoryjnej opieki specjalistycznej.

Rejestracja do poradni specjalistycznej możliwa jest na podstawie zgłoszenia osobistego, telefonicznego lub za pośrednictwem osób trzecich. Za wyjątkiem stanów nagłych poradnia specjalistyczna zobowiązana jest do wyznaczenia terminu przyjęcia i wpisania na listę osób oczekujących na udzielenie świadczenia. W ,,przypadku pilnym'', tzn. jeśli placówka medyczna uzna, że istnieje konieczność pilnego udzielenia świadczenia ze względu na dynamikę procesu chorobowego i możliwość szybkiego pogorszenia się stanu zdrowia lub znaczącego zmniejszenia szans na powrót do zdrowia - pacjenta umieszcza się na liście oczekujących przed pacjentami zakwalifikowanymi do kategorii medycznej ,,przypadek stabilny''. Pacjentów, którzy wymagają okresowego, w ściśle ustalonych terminach, wykonywania kolejnych etapów świadczenia, przyjmuje się w celu udzielenia tego świadczenia zgodnie z planem leczenia. W razie wystąpienia okoliczności, których nie można było przewidzieć w chwili ustalenia terminu, poradnia zobowiązana jest w każdy dostępny sposób poinformować pacjenta o zmianie terminu.

Placówka medyczna zobowiązana jest do wywieszenia informacji o:

  • imionach i nazwiskach osób udzielających świadczeń wraz z podaniem godzin i miejsca ich udzielania,
  • zasadach zapisu na wizyty ambulatoryjne i domowe,
  • możliwości i sposobie zapisania się na listę osób oczekujących,
  • trybie składania skarg i wniosków oraz Kartę Praw Pacjenta,
  • adresu oraz numeru telefonu miejscowego Rzecznika Praw Pacjenta,
  • numeru telefonów podmiotów udzielających świadczenia w związku z: wypadkiem, urazem porodem, nagłym zachorowaniem lub nagłym pogorszeniem stanu zdrowia powodującym zagrożenie życia (ratownictwo medyczne).

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 2a ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych z dnia 27 sierpnia 2004 r. (Dz. U. 08. 164. 1027 ze zm.), świadczeniobiorca (pacjent) jest obowiązany dostarczyć świadczeniodawcy oryginał skierowania, o którym mowa w ust. 2 pkt 5, nie później niż w terminie 14 dni roboczych od dnia dokonania wpisu na listę oczekujących, pod rygorem skreślenia z listy oczekujących. Do terminu dostarczenia świadczeniodawcy oryginału skierowania stosuje się przepisy art. 165 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 101, z późn. zm.). Do terminu nie jest wliczany dzień dokonania wpisu na listę oczekujących. Termin kończy się z upływem ostatniego dnia a jeśli koniec terminu przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, termin upływa następnego dnia. W przypadku przesyłania skierowania pocztą – liczy się data nadania przesyłki pocztowej (listu).

 

Komunikaty dotyczące ambulatoryjnej opieki specjalistycznej:

Komunikat dla świadczeniobiorców dotyczący procedury podania immunoglobuliny anty RhD pacjentce RhD-ujemnej w 28-30 tygodniu ciąży

Pomorski Oddział Wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia z siedzibą w Gdańsku informuje, że w zakresie ambulatoryjnej opieki specjalistycznej procedura podania immunoglobuliny anty RhD pacjentce RhD-ujemnej w 28-30 tygodniu ciąży w profilaktyce konfliktu matczynopłodowego w zakresie antygenu D z układu Rh (o ile nie wykryto u niej przeciwciał anty-RhD) jest finansowane w ramach świadczeń gwarantowanych.
W zakresie leczenia szpitalnego świadczenie to udzielane jest pacjentce po porodzie lub poronieniu samoistnym lub po przerwaniu ciąży lub po inwazyjnej diagnostyce prenatalnej lub po usunięciu ciąży pozamacicznej lub w przypadku zagrażającego poronienia lub w przypadku porodu przedwczesnego przebiegającego z krwawieniem z dróg rodnych lub wykonaniu obrotu zewnętrznego płodu.
Od 1 stycznia 2018 r. świadczenie powinno być dostępne w podmiotach realizujących świadczenia koordynowanej opieki nad kobietą i dzieckiem oraz wszystkich pozostałych poradniach położniczo-ginekologicznych realizujących umowy podpisane z Narodowym Funduszem Zdrowia w rodzaju ambulatoryjna opieka specjalistyczna spełniających warunki realizacji świadczenia (wykaz poradni w załączeniu).
Świadczenie polega na podaniu immunoglobuliny anty-RhD zgodnie z aktualnymi zaleceniami konsultantów krajowych w dziedzinie położnictwa i ginekologii, transfuzjologii klinicznej oraz perinatologii.

Świadczenie to jest w całości finansowane ze środków publicznych - obejmuje również koszt preparatu immunoglobuliny anty-RhD, która powinna być dostępna w poradni realizującej świadczenie.

Wykaz poradni:

Podpisała: z up. Małgorzata Grodziewicz, Z-ca Dyrektora ds. Medycznych Pomorskiego OW NFZ

data publikacji: 7 lutego 2018 r.